چرا در عبادت نشاط نداریم؟/ بررسی علل کسالت در نماز، برگرفته از دعای ابوحمزه ثمالی در گفتوگو با پژوهشگر دینی
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۵۴۴۳
چرا هنگام نماز، خسته و کسل هستیم، احساس خواب و خمیازه میکنیم و چرا هر بار با خودمان عهد میبندیم گناه نکنیم، دوباره با ضعف اراده و سستی در تصمیم مواجه می شویم و مرتکب گناهی می شویم که از آن توبه کردهایم؟
پاسخ به این سوال را از دعای ابوحمزه ثمالی و در گفتوگو با حجتالاسلام محمد حسین امین، کارشناس دینی و پژوهشگر حوزه قرآنی جویا شدیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عللی برای کاهلی در عبادت
حجتالاسلام امین با اشاره به بخشی از دعای ابوحمزه میگوید: امام سجاد(ع) در فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی به علل و عوامل کسالت و بی حالی در دعا اشاره کرده و بیش از ده علت را بیان میکنند. اولین مسئلهای که حضرت به آن پرداختهاند رانده شدن از درگاه الهی است. (لَعَلَّکَ عَنْ بابِکَ طَرَدْتَنِی، وَعَنْ خِدْمَتِکَ نَحَّیْتَنِی) یعنی شاید من را از خودت راندهای و اجازه خدمت کردن به خودت را نمیدهی. حالا اینکه چه چیزی باعث میشود که انسان از درگاه خدا رانده شود، علتهای زیادی دارد. مهمترین آن گناه کردن است. معصیت، بُعد الهی انسان را ضعیف میکند و او را به سمت اطاعت از شیطان میکشاند. در آیه 60 سوره یس آمده است أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ یعنی ای فرزندان آدم مگر با شما عهد نکرده بودم که شیطان را مپرستید زیرا وی دشمن آشکار شماست.
او اضافه میکند: علت دیگر کسالت در عبادت سبک شمردن حقوق الهی است. همچنانکه در این دعا آمده است أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُسْتَخِفّاً بِحَقِّکَ فَأَقْصَیْتَنِی. این که انسان، حقوق الهی را سبک بشمارد. نسبت به انجام واجباتی که خداوند به عهده انسان گذاشته، بیتفاوت باشد. نماز، روزه، حج و زکات و واجبات دیگر را یکی در میان انجام بدهد. سهل انگاری کند. نکته مهم اینجاست که سبک شمردن واجبات الهی مد نظر هست نه به ترک واجبات. چرا که اگر کسی واجبات عبادی که جزو حقوق الهی است را ترک کند قطعاً توفیق عبادت را از دست میدهد. به بیانی دیگر بستر توبه و عبادت برای او مهیا نمی شود که توفیق انجام عبادت را داشته باشد.
این پژوهشگر دینی روی گردانی از خداوند را دلیل دیگر این امر میداند و توضیح میدهد: سومین علت بحث، روی گردانی از خداست. أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُعْرِضاً عَنْکَ فَقَلَیْتَنِی، یعنی یا آنکه دیدی من از تو روی گردانم بدین سبب بر من غضب فرمودی. اینکه انسان در هیچ کجای زندگیاش خدا را نبیند و از خدا رو بگرداند. ما گاهی غافل میشویم. اصلا فراموش میکنیم بندهایم و در تمام کارهای روزمره فردی و اجتماعی خدا را لحاظ نمیکنیم. توجه به حضور خدا نداریم. امام(ره) فرمودند: عالم محضر خداست، در محضر خدا گناه نکنید. اخلاص یکی از مراتب عالی اخلاق و عرفان است. اینکه انسان کارش را خالصانه فقط برای خدا انجام بدهد. اما ما گاهی بخاطر شدت غفلت و فراموشی که نسبت به حضور خداوند در زندگی داریم از او روی گردان می شویم. در کارهایمان خدا را نمی بینیم. این هم یکی از عوامل کسالت در عبادت است. در طول روز خدا را فراموش کردهایم و حالا موقع نماز میخواهیم توجه داشته باشیم به اینکه خدایی هست و قرار است با او صحبت کنیم.
دروغ گفتن و شکرگزار نبودن نشاط دینی را کم میکند
این پژوهشگر دینی تصریح میکند: علت دیگر کم شدن نشاط در عبادت آلوده شدن به دروغ است. در دعای ابوحمزه نیز میخوانیم أَوْ لَعَلَّکَ وَجَدْتَنِی فِی مَقامِ الْکاذِبِینَ فَرَفَضْتَنِی. کسی که به دروغ در گفتار و رفتار آلوده میشود، حال عبادت پیدا نمیکند. امام علی(ع) میفرماید: تمام بدیها و خباثتها در یک خانه جمع شده و کلید آن خانه دروغ است. حالا انسان گاهی به مردم دروغ میگوید، گاهی به خدا دروغ میگوید. در نماز میگوید: ایاک نعبد، فقط تو را میپرستیم، اما در عمل پول میپرستد، جایگاه اجتماعیاش را میپرستد، به پارتی و روابط امیدوار میشود. یا اینکه در تعارفات مردم مرسوم است که تعارفات بی پایه و اساس به هم می کنند، بسیاری از این تعارفات واقعی نیست اینها هم نوعی دروغ است.
شکرگزار نبودن نسبت به نعمتها هم یکی دیگر از عواملی است که امام سجاد(ع) به آن اشاره میکند: در این دعا آمده است، أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی غَیْرَ شاکِرٍ لِنَعْمائِکَ فَحَرَمْتَنِی. مسئله مهم کفران نعمت یا عدم شکرگزاری است. امام علی(ع) در نهجالبلاغه میفرماید: وقتی نشانههای نعمت پروردگار برای شما آشکار شد، با ناسپاسی نعمتها را از خود دور نسازید. امام سجاد(ع) در این بخش از دعا میفرماید: خدایا شاید دیدی من نعمتهای تو را شکرگزاری نمیکنم پس من را محروم کردی. یعنی من کفران نعمت کردم، تو هم من را از آن نعمت محروم کردی. یکی از نعمتها هم قطعاً حال خوب در عبادت است. اگر بتوانیم این حال خوب را نگه داریم و با معصیت و گناه، کفران نعمت نکنیم، قطعا خداوند هم به آن برکت می دهد. همچنان که در آیه 7 سوره ابراهیم آمده است لَئِن شَکَرتُم لازیدَنَّکُم؛ اگر شکر کنید، خدا نعمت را افزایش میدهد. البته شکرگزاری در این فراز از دعا عام است. یعنی نسبت به یک نعمت خاصی نیست. بلکه روحیه شکرگزاری مهم است. کسی که شکرگزار نباشد و به صورت مداوم از زمین و زمان شکایت کند، درگیر کسالت در عبادت می شود.
ایشان با اشاره به عبارت دیگری از این دعا میگوید: فاصله گرفتن از مجالس علمای دین هم یکی دیگر از همین علتهاست که امام سجاد(ع) بیان کردهاند و باعث کسالت در عبادت میشود. أَوْ لَعَلَّکَ فَقَدْتَنِی مِنْ مَجالِسِ الْعُلَماءِ فَخَذَلْتَنِی، علتی که معمولا به آن توجه نمیکنیم این است که رفت و آمد نداشتن با علما و حضور نداشتن در مجالس دینی که توسط عالمان راستین و واقعی اداره می شود، یکی از علتهای مهم است که به مرور زمان سبب کسالت در انجام عبادات و سست شدن اراده انسان نسبت به انجام مناسک دینی میشود. قطعاً یکی از مهمترین بهرههایی که از این جلسات نصیب انسان می شود، تذکر و یاداوری مسائل الهی، عبادی و اخلاقی است. بدون شک موعظه و یادآوری در هر چیزی، به اراده و تصمیم انسان برای انجام کار کمک فراوانی میکند. در آیه 55 سوره ذاریات خداوند به پیامبرش میفرماید: «و تذکر بده که تذکر برای مومنین سودمند است».
دستورالعملهای برای چشیدن شیرینی مناجات و لذت توبه
حجتالاسلام امین به بخش دیگری از نکات مهمِ اشاره شده در این دعا پرداخته و تشریح میکند: در این دعا آمده است أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی فِی الْغافِلِینَ فَمِنْ رَحْمَتِکَ آیَسْتَنِی، یا شاید دیدی در مجالس اهل باطل الفت گرفتهام مرا میان آنها وا گذاشتی. وقتی انسان غافل شد، بستر برای نفوذ شیطان را فراهم می شود. همانطور که میدانیم بعد از شرک به خدا، دومین و بزرگترین گناه، ناامیدی از رحمت خداست. وقتی غفلت زیاد شد، انسان از خدا بیشتر فاصله میگیرد و هر چه فاصله بیشتر شود، راه برای نفوذ شیطان بازتر می شود. ناامیدی از رحمت الهی یکی از مهمترین ابزار شیطان برای به انحطاط کشیدن و ناامید کردن انسان از صلاح و رستگاری است. در آیه 53 سوره زمر میخوانیم ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید، از رحمت خداوند ناامید نشوید که خدا همه گناهان را میآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
ایشان می افزاید: انس و همچنین حضور در مجالسی که عمر انسان در آن به بطالت می گذرد از دیگر مواردی است که باعث کسالت در عبادت میشود. مجالسی که هیچ بهره دنیوی و اخروی ندارد. صرفاً اتلاف عمر است. وقتی حضور انسان در جلسات لغو و بی بیهوده زیاد شد، خداوند او را با همان افراد وا میگذارد و به مرور زمان لذت عبادت از انسان سلب می شود.
مسئله مهم دیگری که امام به آن اشاره میکنند و باید آن را هم بحث کنیم، این است که انسان شخصیتی مشمئز کنندهای پیدا کند. اگر انسان به قدری در گناه غوطه ور شود که حتی خداوند رحمان و رحیمی که در اوج مهربانی است دوست نداشته باشد صدای او را بشنود، قطعاً در عبادتش نشاط ندارد. همچنان که در این دعا آمده است أَوْ لَعَلَّکَ لَمْ تُحِبَّ أَنْ تَسْمَعَ دُعائِی فَباعَدْتَنِی. اگر انسان به چنین درجهای از انحطاط رسید، خداوند او را از خودش دور کرده و شیرینی مناجات و لذت توبه را از او سلب میکند. در قرآن کریم تصریح شده که ستمکاران از جمله افرادی هستند که خداوند آنها را از خود رانده است. در آیه 41 سوره مومنون آمده است پس دوری از رحمت حق بر گروه ستمکاران باد. فَأَخَذَتهُمُ ٱلصَّیحَةُ بِٱلحَقِّ فَجَعَلنَهُم غُثَاء فَبُعدا لِّلقَومِ ٱلظَّالِمِینَ. ظلم مسئله بسیار مهمی است و اقسام مختلفی دارد که شامل همه آنها می شود. ظلم به خود، ظلم به خدا و ظلم به خلق خدا.
این نویسنده و پژوهشگر در ادامه توضیح میدهد: أَوْ لَعَلَّکَ بِجُرْمِی وَجَرِیرَتِی کافَیْتَنِی یعنی گاهی اوقات خداوند انسان را مجازات میکند بخاطر اعمالی که انجام داده. به بیان دقیقتر مکافات عملش به او میرسد که کسالت پیدا میکند. خدایا شاید داری مکافات عمل من را به من میدهی که حال عبادت ندارم. حال توبه و انابه ندارم. یکی از عقوبات و جریمههای دنیوی خدا این است که بخاطر گناهان و یا اعمال نادرستی که انجام می دهیم، حس و حال عبادت را از ما سلب می کند. کسی که گیاه سمی بکارد، گندم برداشت نمی کند. اعمال ما هم همین است. از مکافات عمل غافل مشو/گندم از گندم بروید جو ز جو
حجتالاسلام امین در پایان تاکید میکند: نکته مهم دیگر برای کم شدن نشاط در عبادتهایمان تجری است، یعنی گستاخی در مقابل خدا. طبق آنچه در این دعا آمده میخوانیم أَوْ لَعَلَّکَ بِقِلَّةِ حَیائِی مِنْکَ جازَیْتَنِی. یعنی یک وقت انسان گناهی را انجام می دهد، پشیمان میشود، ناراحت می شود. یک وقت هم با غرور گناه میکند. بعد از گناه هم اصلا برایش مهم نیست گناه کرده. در مقابل خدا شاخ و شانه میکشد و گناه میکند یعنی با گستاخی گناه می کند. این باعث میشود که حال عبادت از او سلب می شود. خدایا شاید چون در مقابل تو حیا نداشتم، از مخالفت کردن با تو حیا نکردم، من را مجازات کردی و حال توبه و عبادت را از من سلب کردی.
خلاصه و چکیدهای که از بیانات امام سجاد(ع) در دعای ابوحمزه به دست میآید این است که هر چه گناه بیشتر در زندگی انسان ورود کند، حال عبادت، حال توبه و حال خوش بندگی را بیشتر میگیرد. بعد از آن هم همنشینی با اهل غفلت، اهل بطالت و وقت گذرانی و فاصله گرفتن از دانشمندان و علما و مجالس آنها سبب کسالت در عبادت است. انسان با نزدیک شدن به علما و دانشمندان و مجالس آنها و انجام کارهای خیر و حضور در اماکن مذهبی و با فاصله گرفتن از آدمهای اهل گناه و غفلت و مجالس لهو و لعب، نشاط عبادت و توفیقات بیشتری کسب میکند.
مریم احمدی شیروان
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: دعای ابوحمزه ثمالی دعا آمده دعای ابوحمزه حجت الاسلام امام سجاد ع آمده است أ حال عبادت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۵۴۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از دلنوشته غمانگیز آقای پژوهشگر تا قصه یک پل موسیقایی در روسیه!
خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی: فرآیند تولید و ارایه آثار و محصولات موسیقایی و حاشیههای ریز و درشت دنیای موسیقی طی سالهای اخیر تبدیل به «فرصت» و «چالش» مهم و جالب توجهی شد که بسیاری از دستاندرکاران و فعالان عرصه موسیقی را بر آن داشت تا فارغ از رسانههای رسمی به ارائه و انعکاس فعالیتهای موسیقایی خود در بسترهای متنوع «فضای مجازی» بپردازند و در این مسیر بسیار مهم و مؤثر بر افکار عمومی جامعه، حضور چشمگیری داشته باشند. حضوری که بعضاً برای آنها دربرگیرنده اتفاقات مبارک و ارزشمندی در جهت معرفی خود و محصولات موسیقاییشان شد و در برخی موارد هم باعث دردسرهای زیادی شد که میتواند در ابعاد مختلف اجتماعی و فرهنگیاش مورد بررسی و واکاوی بیشتری قرار گیرد.
شرایطی دارای اهمیت که اکنون نمیتوان به راحتی از آنچه در این بستر رسانهای روی میدهد، بیتفاوت گذشت. چارچوبی دارای چالش و پر از فراز و نشیبهای عجیب و غریب که تبدیل به اقیانوس پهناور و بیانتهایی شده که هر چه قدر در آن حضور داشته باشیم، بیشتر متوجه ابعاد پیچیده آن میشویم. شرایطی که در دنیای موسیقی فرآیند بسیار پررنگی دارد و تقریباً تمامی فعالان موسیقی را برآن داشته تا در این راه پر پیچ و خم اما جذاب برای مخاطب، به معرفی و به اصطلاح بیگانه «پرزنت» محصولات و دیدگاههای خود بپردازند. شرایطی که شاید بیان بسیاری از آنها در قالب رسمی خبرگزاریها و رسانههای رسمی کشور جایگاهی نداشته باشد اما دربرگیرنده ابعادی است که میتواند برای طرفداران و دوستداران موسیقی مشتمل بر رویدادهای مکتوب و تصویر جالب توجهی باشد.
اتفاقاً ظهور و بروز چنین شرایطی است که هم موجب رشد و تولید اخبار و نوشتارها و تصویرهای به اصطلاح «زرد» و «غیرقابل انتشار در رسانههای رسمی» شده و هم ایجاد کننده فضای رقابتی بین رسانههای رسمی و رسانههای فعال در فضای مجازی شده است که این مسایل نیز دربرگیرنده ملاحظات فراوانی است. ملاحظاتی که رجوع به آنها میتواند ویترین حواشی و اظهارنظرهایی باشد که رجوع به آنها با در نظر گرفتن ملاحظات و باید و نبایدهایش امری اجتناب ناپذیر است.
«یک هفته با فضای مجازی موسیقی» عنوان سلسله گزارشهای هفتگی سرویس هنر خبرگزاری مهر برای مرور متن و حاشیه منتخب رویدادهای موسیقایی از پنجره فضای مجازی است که روزهای پایانی هر هفته با استفاده از مطالب منتشر شده هنرمندان و فعالان عرصه موسیقی کشورمان در بسترهای مختلف فضای مجازی پیش روی مخاطبان قرار میگیرد.
هوشنگ جاوید؛ کجایند مردان بیادعا؟
هوشنگ جاوید از جمله هنرمندان پیشکسوت موسیقی کشورمان است که طی سالهای گذشته خدمات و آثار ارزشمندی را در حوزه موسیقی نواحی ایران پیش روی مخاطبان قرار داده است. هنرمندی که خود از جانبازان شیمیایی دوران دفاع مقدس محسوب میشود و در این سالها به عناوین مختلف با این شرایط مبارزه کرده است.
این پژوهشگر و مدرس موسیقی که در این مدت عمده تمرکز فعالیتهای موسیقایی خود را معطوف به پژوهش در موسیقی نواحی ایران کرده و در این مدت آثار قابل توجهی را هم به مخاطبان ارایه داده است، چندی پیش بود که با انتشار تصویری در کانال شخصی خود که با یکی از آثار موسیقایی رضا ملکزاده خواننده موسیقی پاپ همراه بود و در آن رزمندگان جان برکف دوران دفاع مقدس از تدارکات گروهان خود فقط قرص نانی را برای رفع گرسنگی دریافت میکردند، با حالتی کنایهآمیز نوشت:
«کجایند مردان بیادعا؟ نسلی که برای دفاع از حیثیت کشور به نانی قانع بود. بعضیها باید یاد بگیرند، یا بیادشان بیاوریم».
علی جعفری پویان؛ قصه پل موسیقایی سن پترزبورگ-تهران
علی جعفری پویان از نوازندگان شاخص موسیقی کشورمان در عرصه نوازندگی ویولن که طی این سالها در بسیاری از پروژههای موسیقایی کشورمان حضور موثری داشته و پروژه «سال نوای موسیقی ایران» هم از جمله پروژههای تحت طراحی و مدیریت او است، در تازهترین پست فضای مجازی خود به حضورش در سنپترزبورگ روسیه اشاره کرده و نوشته است:
«پل موسیقایی سن پترزبورگ-تهران حاصل همکاری مستقل و و مشترک بخشی از نوازندگان سازهای زهی ایران با نوازندگان ارکستر مجلسی جوانان و ارکستر فیلارمونیک سنپترزبورگ است. پروژهای که باعث شد تا خاطره ارزشمندی ثبت شود و همکاری صمیمانهای بین نوازندگان ایران و روسیه شکل بگیرد.
از لطف دوستان عزیز و هنرمندم دیمیتری یاننکو سولیست ویولنسل و یاروسلا زابوریاکین رهبر ارکستر بسیار سپاسگزارم. از دوستان با ارزش و هنرمندم که به بهترین شکل پاسخگوی اعتمادم بودند و با آرامش و متانت و تمرکز و تلاش باعث شدند تا آثار «سرناد برای ارکستر زهی» از پیتر ایلیچ چایکوفسکی، «واریاسینهای روکوکو برای ویولنسل و ارکستر» از میخاییل گلینکا، «شُلیل و ویرانه» اثر ثمین باغچهبان و «رقص دایره» اثر حشمت سنجری را در تالار بزرگ آکادمی فیلارمونیک سنپترزبورگ را در کنار دوستانمان اجرا و در مهد موسیقی از موسیقی کلاسیک لذت ببریم نهایت تشکر و قدردانی را داریم.»
بابک جهانبخش؛ آن که تو را بفهمد، صدای سکوتت را میشنود
بابک جهانبخش خواننده موسیقی پاپ که از او میتوان به عنوان یکی از فعالترین هنرمندان در فضای مجازی نام برد، در تازهترین پست فضای مجازی خود کمی از حال و هوای فعالیتهای موسیقایی خود خارج شده و به انتشار یک دلنوشته اکتفا کرده است.
جهانبخش نوشته است:
«گاهی فکر میکنی تمام عمرت را صرف ترجمه قلبت کردی، ولی آن که تو را بفهمد ... صدای سکوتت را میشنود.
اگرکسی را یافتی که در لبخندت غمت را دید، در سکوتت حرفهایت را شنید و در خشمت محبتت را فهمید بدان که او بهترین دارایی زندگی توست.»
امیرحسین مدرس؛ یک قدردانی کوتاه از استاد موسیقی
امیرحسین مدرس مجری و بازیگر شناختهشده تلویزیون که طی این سالها علاوه بر بازیگری و اجرا در عرصه موسیقی نیز حضور مستمر و فعالی داشته و در این چند سال قطعات و آلبومهای مختلفی را هم پیش روی مخاطبان قرار داده است، در تازهترین مطلب نوشتهشده فضای مجازی خود از یکی از هنرمندان و استادان موسیقیاش قدردانی کرده و نوشته است:
«به جان، سپاسگزارم از استاد بزرگوارم، جناب محمد ابراهیم ذوالقدر که به این شاگرد قدیمی، اظهار محبت و التفات فرمودند. نخستین استادم که ردیف آوازی را از محضرشان آموختم. خداوند متعال، وجود ارجمند و پربرکتشان را محفوظ بدارد.»
انجمن موسیقی تئاتر؛ تصمیمگیری درباره کنسرتهای پژوهشی
صفحه رسمی انجمن موسیقی تئاتر هم به انتشار خبری درباره تازهترین جلسه هیاتمدیره این انجمن اشاره کرده و نوشته است:
«هشتمین جلسه هیاتمدیره این انجمن ساعت ١۵ روز یکشنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ با حضور سعید ذهنی، سحر لطفی، شروین عباسی، ریچارد عیسیپور و بازرس انجمن علی المعی در عمارت تئاتر برگزار شد.
در این جلسه جزییات کنسرت پژوهشی جدید مورد بررسی قرار گرفت و با تایید هیاتمدیره مقرر شد، سیاوش لطفی از اعضای با سابقه انجمن موسیقی، رهبری گروه کُر و تنظیم قطعات رپرتوار را عهدهدار شود. پس از بررسی تاریخ پیشنهادی با تصویب هیاتمدیره مشخص شد اجرای این رپرتوار هفته پایانی خرداد ماه ۱۴۰۳ باشد.
در این جلسه با تاکید بر اینکه امروز انجمن موسیقی بعنوان یک تشکل صنفی پویا به وجهه صنفی و هنری خوبی دست پیدا کرده، مقرر شد شروین عباسی دبیر انجمن موسیقی تئاتر به عنوان نماینده این انجمن به شورای هماهنگی رویداد «صدای نمایشنامهنویس» معرفی شود.
هیاتمدیره برنامهریزی برای برگزاری نشستهای تخصصی موسیقی را در دستور کار قرار داد. همچنین مصوب شد، انجمن موسیقی هزینههای مربوط به کوک و رگلاژ پیانوی خانه تئاتر را عهدهدار شود و با توافق صورتگرفته با هیاتمدیره مرکزی هر گونه استفاده از پیانو با هماهنگی و تایید انجمن موسیقی انجام شود.»
کد خبر 6087471 علیرضا سعیدی